War at home and abroad
สงครามภายในและนอกประเทศ
ระยะหลังจากยุคนอร์มันครองเมืองไปจนถึงราวปี ค.ศ.1485 เป็นช่วงเวลาที่เรียกว่ายุคกลาง
(สมัยกลาง) ในช่วงเวลานี้มีสงครามเกิดขึ้นแทบจะไม่ว่างเว้น
กษัตริย์อังกฤษได้สู้รบกับขุนนางหรือชนชั้นสูงชาวเวลส์ สก็อตแลนด์ และไอริชเพื่อเข้าไปมี
อำนาจยึดครองที่ดินของคนเหล่านี้ และต่อมาคนอังกฤษสามารถจัดวางระเบียบปกครองเวลส์
ได้สำเร็จ ในปี ค.ศ. 1284 พระเจ้าเอ็ดเวิร์ดที่ 1 แห่งอังกฤษทรงประกาศใช้บทกฎหมายริธแลน
(Statute of Rhuddlan) ผนวกพื้นที่เวลส์ให้เป็นส่วนหนึ่งของราชวงศ์อังกฤษ และได้มีการ
สร้างปราสาทที่ใหญ่โต เช่น ปราสาทคอนวี และปราสาท แคร์นาวอน ขึ้นมาเพื่อรักษาดุลอำนาจ
นี้ไว้ เมื่อถึงกลางศตวรรษที่ 15 อังกฤษก็สามารถปราบกบฎเวลส์ครั้งสุดท้ายได้อย่างราบคาบ
และได้นำกฎหมายและภาษาอังกฤษเข้ามาใช้ในเวลส์
แต่กษัตริย์อังกฤษไม่ประสบความสำเร็จมากนักในสก็อตแลนด์ ในปี ค.ศ. 1314 โรเบิร์ต เดอะ
บรูซได้นำชาวสก็อตแลนด์เข้าต่อสู้และตีทัพอังกฤษแตกพ่ายไปในการสู้รบที่แบนน็อคเบิร์นและ
อังกฤษยังคงไม่สามารถเข้ายึดครองสก็อตแลนด์ได้
ในระยะช่วงต้นของยุคกลาง ไอร์แลนด์มีสถานะเป็นประเทศเอกราช อังกฤษยกทัพ
เข้าไปในไอร์แลนด์ครั้งแรกเพื่อช่วยเหลือกษัตริย์ไอริช และได้ตั้งถิ่นฐานอยู่ต่อไปใน
ไอร์แลนด์ ในปี ค.ศ. 1200 อังกฤษได้เข้าครองพื้นที่รอบเมืองดับลินในไอร์แลนด์ ที่เรียกกัน
ว่า เพล (Pale) ซึ่งหมายถึงเขตพื้นที่ในไอร์แลนด์ภายใต้การบังคับของอังกฤษโดยตรง ขุนนาง
คนสำคัญบางคนในส่วนอื่นๆ ของไอร์แลนด์ได้ยอมรับอำนาจของกษัตริย์อังกฤษ
ในช่วงยุคกลาง กษัตริย์อังกฤษยังได้สู้รบทำสงครามในต่างประเทศด้วย กษัตริย์หลายองค์ได้
เข้าร่วมสู้รบในสงครามครูเสด ซึ่งเป็นสงครามที่ชาวคริสต์จากยุโรปได้เข้าต่อสู้ แย่งชิงอำนาจ
ในการครอบครองดินแดนศักดิ์สิทธิ์นอกจากนี้กษัตริย์อังกฤษยังได้สู้รบทำสงครามระยะยาว
กับฝรั่งเศส ที่เรียกกันว่า สงครามร้อยปี (แต่มีการสู้รบกันจริงๆ นานถึง 116 ปี) การสู้รบที่
มีชื่อเสียงมากที่สุดครั้งหนึ่งในสงครามร้อยปี คือ การสู้รบที่แอจินคอร์ทในปี ค.ศ. 1415 ซึ่ง
พระเจ้าเฮนรี่ที่ 5 สามารถเอาชนะทัพฝรั่งเศสได้ ทั้งๆ ที่มีทหารน้อยมาก เมื่อเทียบกับจำนวน
ทหารฝรั่งเศส อังกฤษได้ออกจากฝรั่งเศสในช่วงทศวรรษปี 1450
The period after the Norman Conquest up until about 1485 is called the Middle
Ages (or the medieval period). It was a time of almost constant war.
The English kings fought with the Welsh, Scottish and Irish noblemen for control
of their lands. In Wales, the English were able to establish their rule. In 1284
King Edward I of England introduced the Statute of Rhuddlan, which annexed
Wales to the Crown of England. Huge castles, including Conwy and Caernarvon,
were built to maintain this power. By the middle of the 15th century the last
Welsh rebellions had been defeated. English laws and the English language
were introduced.
In Scotland, the English kings were less successful. In 1314 the Scottish, led
by Robert the Bruce, defeated the English at the Battle of Bannockburn, and
Scotland remained unconquered by the English.
At the beginning of the Middle Ages, Ireland was an independent country. The
English first went to Ireland as troops to help the Irish king and remained to build
their own settlements. By 1200, the English ruled an area of Ireland known as
the Pale, around Dublin. Some of the important lords in other parts of Ireland
accepted the authority of the English king.
During the Middle Ages, the English kings also fought a number of wars abroad.
Many knights took part in the Crusades, in which European Christians fought
for control of the Holy Land. English kings also fought a long war with France,
called the Hundred Years War (even though it actually lasted 116 years). One of
the most famous battles of the Hundred Years War was the Battle of Agincourt
in 1415, where King Henry V’s vastly outnumbered English army defeated the
French. The English left France in the 1450s.